زنان و کودکان، قربانیان نخست تخریب محیط زیست

تخریب محیط زیست از جنبه‏هاى گوناگون اولین آثار سوء خود را بر زنان و کودکان مى‏گذارد. از جمله این خطرات بزرگ امروزه افزایش روزافزون آلاینده‏ها در بین انسانهاست. اکنون بیش از هفتاد هزار ماده شیمیایى در مصرف روزانه بشر قرار دارد که به طور دایم بر تعداد آنها افزوده مى‏شود. گرچه نمى‏توان مرز مشخصى براى اثر این آلاینده‏ها بر زنان و مردان مشخص کرد، لیکن کودکان به علت ظرافت اندام، حساسیت بیشتر، کوچکى حجم بدن و دوران رشد و نمو و زنان به عنوان تولیدکننده، انتقال‏دهنده و پرورش‏دهنده نسل در این خصوص آسیب‏پذیرتر تلقى شده‏اند. از بین آلاینده‏ها آنهایى مؤثر هستند که به صورت ترکیب با آنزیمها وارد بدن شده و یا روى پروتئینها حمل و یا در چربى بدن حل شوند که با تغییر زیستى به مشتقات قابل انحلال متفاوت تبدیل و در نتیجه مى‏توانند به داخل یاخته‏ها راه یافته و اثر نمایند.

آلاینده‏هاى شیمیایى را مى‏توان به صورت بسیار سمى، سمى، نسبتا سمى، کمى سمى، غیر سمى و بى‏خطر تقسیم کرد که از طریق هوا، آب و خاک و با ورود به زنجیره غذایى به انسان منتقل مى‏شوند و اثرات آنها ممکن است به صورت مسمومیتهاى خفیف، حاد، مزمن و یا به صورت ناهنجاریزا، تومورزا، جهش‏زا و انقراض نسل بروز نماید. از جمله این آلاینده‏ها مى‏توان به سرب، جیوه، د.د.ت و مواد آلى فسفات‏دار اشاره کرد که از طریق هوا و گازهاى معلق در آن، فضولات صنعتى و پسابهاى کشاورزى در آب، سموم دفع آفات، حشره‏کشها و ... بر انسان اثر مى‏گذارند.

همچنین افزایش مصرف منابع طبیعى از طریق رشد بى‏رویه جمعیت، تولید زباله و عدم بازیافت آن و بى‏توجهى به سلامت و حفظ محیط زیست مزید بر علل فوق موجب آسیبهاى جدى به زنان، کودکان و بالاخره زمین است که انسان باید بر روى آن زندگى کند.