ایرانی ها سونامی را یک خبر می پندارند،باور کنید خشم طبیعت است

ایرانی ها سونامی را یک خبر می پندارند ،باور کنید خشم طبیعت است

 روز جمعه از آن دسته روزهایی است که انسان می خواهد فارغ از هر اندیشه ویژه ای ،همگام با دیگران ، روز را به خود هدیه کند . من هم همراه با خانواده با ذهنی سفید و فارغ از دغدغه زیست محیطی عزم را جزم کردم که در مسیر چالوس به دیدن هفت چشمه  برویم ، بعد از مدتی به محل موعود رسیدیم پیاده بقیه مسیر را خوش خوشک پیش       رفتیم ، هنوز مسافتی را طی نکرده بودیم که اولین نیش بد زیستن انسان ها بر جانم  نشست ، باخود گفتم بیچاره سرزمین شمال ایران ، بیچاره ساکنان این خطه ،هرچه درجنگل بیشتر می رفتیم زباله ها هر نوع با ظاهری کریه بیشتر بیننده را زجر می داد نمی دانم این رفتار زشت زیستی را چگونه توجیه کنم ؟کدام دادگاه است که این مجرمان دادگاهی کند؟ باورکنید این جرم هم خیانت و هم جنایت، حتماً در قدم اول اعتراض می کنید که این مسئله را آنقدر بزرگ جلوه ندهید زباله، زباله است اما اگر در معنایش بیشتر دقت کنید و به عمق تبعات زباله در طبیعت نگاه کنید می بینید همان است یعنی هم خیانت و هم جنایت .

در اینجا باید بترسیم از بازتاب و برگشت عمل انسانها نسبت به طبیعت و خشم طبیعت را درقالب سونامی ها ببینیم آنوقت پشیمانی فایده ای ندارد خشم طبیعت  داستانها را می آفریند.

بالاخره به مسیر آب زلال چشمه ها رسیدیم ، چه آبی؟ از آن دسته آبهای کمیاب ، در مسیر این آب زلال و خنک هرجا لاشه سنگی بود زباله ها جای خوش کرده بودند تا زمانی آب، آنها را به دریا برساند ! علاوه بر زباله های همه گیر و تعریف شده این موارد نیز به جمع آنها اضافه شده بود ((تکه های زیر انداز،کفش،گونی،سفره یکبار مصرف،شلوار کهنه،تل موی سر،ظروف شکسته، باطری،CD)) باور نمی کنید این گوی و این میدان .

بیچاره موجودات زنده دریا که در فصل بارش باید ُتن ها زباله به زندگی آنها تحمیل شود و سلامت و زندگی را از آنها بگیرد .

به نظر من هم دولت مقصر است هم مردم ،چرا؟

دولت از آن جهت که تفکیک زباله ا ز مبداء را در اولویت نمی بیند و با فرهنگ سازی،مردم را به صحنه مبارزه با زباله نمی کشاند. دل بد نکینم شاید امکانات فنی اش را ندارد اما با سازوکارهای مختلف می تواند موانعی را ایجاد کند که حجم زباله و آلودگی در طبیعت کاهش یابد و احترام به طبیعت و ضرورت سلامتی منابع طبیعی را بزرگ نمایی سازد. مردم هم گناهکارند با دلایلی بی شمار که گفتن آنها شرمندگی می آورد .

در هر صورت می خواهم نتیجه گیری کنم و این موارد را پیشنهاد نمایم امیدوارم همگان به آن توجه کنند.

1.بسیج همگانی برای پاکسازی جنگل و مسیر رودها در یک مناسبت زیست محیطی در سطح وسیع

2.درمسیر جاده شمال، فروش و عرضه انواع پفک که پوششی از جنس پلاستیک دارند ممنوع اعلام شود . حداقل مدتی تا مردم به عمل خود در زباله سازی بیندیشند.

3.خریداران بطری های آب و نوشابه در زمان خرید مبلغی اضافه به عنوان امانت به فروشندگان بسپارند تا با برگشت بطری های خالی، پول خود را پس بگیرند با این وسیله بطریها در یک محل جمع می شوند و جمع آوری آنها آسان می گردد.

4. نمی دانم از لحاظ فنی امکان داشته باشد یا نه . اما اگر دوربین های کنترل رانندگی بتواند رها سازی زباله های سرنشینان اتومبیل ها را ثبت کند اقدام بسیار مناسبی است .

از این می ترسم که خواننده در پایان مطلب اظهار کند ((بیکار،  امکان ندارد))

اگر به سرنوشت آیندگان و زمین بیندیشیم غیر ممکن ، ممکن می شود .

بدانید وظیفه ما نریختن زباله است و خواستن برنامه تفکیک زباله از مبداء تولید از مسئولان .

وعده دیدار ما روز جهانی حفاظت از رودخانه ها در مسیر هفت چشمه((23اسفندماه)) 

  انجمن زنان زمین و توسعه پایدار

                                                                                                                       راه سبز